Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN EVALUATION ON THE LIFE, ART AND POEMS OF MINSTREL AYDIN YEŞİL

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 365 - 404, 01.06.2021
https://doi.org/10.32321/cutad.826797

Öz

As the important actors of Turkish literature in general and Turkish folk poetry in particular, the lovers, who continued their literary creations with different names in almost every period of our literary history, have taken part in the memory of the society by singing poems on almost all subjects, individual or social. In addition to social issues such as war, peace, natural disasters, migrations, and epidemics, individual experiences and emotions are the subjects that the minstrels take place in their poems. Changes and developments in the social and cultural fields under the influence of technological developments in the 21st century have caused some transformations in the literature of minstrels, as in every moment of life, the minstrels have moved away from traditional performance contexts and become visible in new communication environments.
As well as being partially trained in the social structure of the minstrelsy tradition, Minstrel Aydın Yeşil from Erzurum is also one of the minstrels who appeared in the new performance environments mentioned in the context of making his works more visible by being aware of today's communication channels. In this context, minstrel, who uses social media effectively, also participates in various concerts, television broadcasts and other organizations. In his works, the minstrel continues to educate himself in the tradition, with about four hundred poems, especially with individual experiences and emotions.
In this study, which was prepared based on the interviews held with him in 2020, ,Minstrel Aydın Yeşil, who had not been subject to any academic examination before, was introduced and his life and his understanding of art were evaluated with examples from his poems. Also presented at the end of the article is the poems that the minstrel has allowed to be published.

Kaynakça

  • Artun, E. (2001). Âşıklık geleneği ve âşık edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Artun, E. (2014). Âşıklık geleneği ve âşık edebiyatı edebiyat tarihi/metinler. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Çıblak, N. (2008). Âşık şiirinde taşlamalar. Ankara: Ürün Yayınları.
  • Çobanoğlu, Ö. (2000). Âşık tarzı kültür geleneği ve destan türü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Dinç, M. (2019). Türkülerin başına gelenler: politik ideolojik sebeplerle değiştirilen türküler üzerine. Folklor/Edebiyat, 103, 483-508.
  • Durbilmez, B. (2020). Âşık edebiyatında şiir sanatı Hasretî’den örneklerle. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Düzgün, D. (2005). Âşık edebiyatı. Türk Halk Edebiyatı El Kitabı. (Ed. Ö. Oğuz) Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Fidan, S. (2017). Âşıklık geleneği ve medya endüstrisi. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Kaya, D. (2000). Âşık edebiyatı araştırmaları. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
  • Köprülü, M. F. (1999). Türk Edebiyatında âşık tarzının menşe’i ve tekamülü. Edebiyat Araştırmaları. Ankara: TTK Yayınları.
  • Oğuz, Ö. (1995). Azerbaycan ve Türkiye sahasında âşık edebiyatının XVI. yüzyılına dair. İpek Yolu Uluslararası Halk Edebiyatı Sempozyumu Bildirileri, Ankara, 423-433.
  • Özarslan, M. (2001). Erzurum âşıklık geleneği. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özdemir, E. (2016). Sosyo-kültürel bir müzik icra ortamı olarak Âşık kahvehaneleri ve Bursa âşıklar kahvesi. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(1), 1153-1165.
  • Özdemir, N. (2015). Medya kültür ve edebiyat. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Yolcu, M. A. (2019). Âşık edebiyatı. Halk Edebiyatı (M. Aça, Ed.), Ankara: Nobel Akademik Yayınları, 323-384.

ÂŞIK AYDIN YEŞİL’İN HAYATI, SANATI VE ŞİİRLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 365 - 404, 01.06.2021
https://doi.org/10.32321/cutad.826797

Öz

Genelde Türk edebiyatının, özelde ise Türk halk şiirinin önemli aktörleri olarak edebiyat tarihimizin hemen her döneminde farklı isimlerle de olsa edebî yaratımlarına devam eden âşıklar, bireysel veya toplumsal hemen tüm konularda şiirler söyleyerek toplum hafızasında yer etmişlerdir. Savaş, barış, doğal afetler, göçler, salgın hastalıklar gibi sosyal konuların yanında bireysel deneyim ve duygular âşıkların şiirlerinde yer verdikleri konulardır. 21. yüzyıl şartlarında teknolojik gelişmelerin etkisiyle sosyal ve kültürel alanda meydana gelen değişim ve gelişimler, yaşamın her anında olduğu gibi âşık edebiyatında da birtakım dönüşümlere neden olmuş, âşıklar geleneksel icra bağlamlarından nispeten uzaklaşarak, yeni iletişim ortamlarında görünür hale gelmişlerdir.
Erzurumlu Âşık Aydın Yeşil de âşıklık geleneğinin sosyal yapısı içerisinde kısmen yetişmiş olmasının yanında, günümüz iletişim mecralarının da farkında olarak eserlerinin daha görünür hale gelmesi bağlamında sözü edilen yeni icra ortamlarında varlık gösteren âşıklardan biridir. Bu bağlamda sosyal medyayı etkinlikle kullanan âşık, aynı zamanda çeşitli konser, televizyon yayını ve diğer organizasyonlarda bulunmaktadır. Eserlerinde özellikle bireysel deneyim ve duygularını işleyen âşık yaklaşık dört yüz şiirle gelenek içerisinde kendisini yetiştirmeye devam etmektedir.
2020 yılı içerisinde kendisiyle yapılan mülakatlardan hareketle hazırlanan bu çalışmada, üzerinde daha önce herhangi bir akademik inceleme yapılmayan Âşık Aydın Yeşil tanıtılmış, kendisinin hayatı ve sanat anlayışı, şiirlerinden verilen örneklerle değerlendirilmiştir. Makalenin sonunda ayrıca âşığın yayınlanmasına izin verdiği şiirleri de sunulmuştur.

Kaynakça

  • Artun, E. (2001). Âşıklık geleneği ve âşık edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Artun, E. (2014). Âşıklık geleneği ve âşık edebiyatı edebiyat tarihi/metinler. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Çıblak, N. (2008). Âşık şiirinde taşlamalar. Ankara: Ürün Yayınları.
  • Çobanoğlu, Ö. (2000). Âşık tarzı kültür geleneği ve destan türü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Dinç, M. (2019). Türkülerin başına gelenler: politik ideolojik sebeplerle değiştirilen türküler üzerine. Folklor/Edebiyat, 103, 483-508.
  • Durbilmez, B. (2020). Âşık edebiyatında şiir sanatı Hasretî’den örneklerle. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Düzgün, D. (2005). Âşık edebiyatı. Türk Halk Edebiyatı El Kitabı. (Ed. Ö. Oğuz) Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Fidan, S. (2017). Âşıklık geleneği ve medya endüstrisi. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Kaya, D. (2000). Âşık edebiyatı araştırmaları. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
  • Köprülü, M. F. (1999). Türk Edebiyatında âşık tarzının menşe’i ve tekamülü. Edebiyat Araştırmaları. Ankara: TTK Yayınları.
  • Oğuz, Ö. (1995). Azerbaycan ve Türkiye sahasında âşık edebiyatının XVI. yüzyılına dair. İpek Yolu Uluslararası Halk Edebiyatı Sempozyumu Bildirileri, Ankara, 423-433.
  • Özarslan, M. (2001). Erzurum âşıklık geleneği. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özdemir, E. (2016). Sosyo-kültürel bir müzik icra ortamı olarak Âşık kahvehaneleri ve Bursa âşıklar kahvesi. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(1), 1153-1165.
  • Özdemir, N. (2015). Medya kültür ve edebiyat. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Yolcu, M. A. (2019). Âşık edebiyatı. Halk Edebiyatı (M. Aça, Ed.), Ankara: Nobel Akademik Yayınları, 323-384.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Edebiyat Araştırmaları
Yazarlar

Samet Doykun 0000-0001-8231-270X

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 16 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Doykun, S. (2021). ÂŞIK AYDIN YEŞİL’İN HAYATI, SANATI VE ŞİİRLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 6(1), 365-404. https://doi.org/10.32321/cutad.826797