Araştırma Makalesi
Yıl 2017,
Cilt: 11 Sayı: 21, 161 - 177, 30.11.2017
Öz
Ek ile edat arasında özellikler gösteren mI4 enklitiği tarihî dönemlerden itibaren fonetik, işlevsel ve sözdizimsel açıdan farklı evreler geçirerek günümüze kadar gelmiştir. Taranan metinlerin ışığında mI4 enklitiğinin sadece eski özelliklerini devam ettirmekle kalmadığı, süreç içerisinde yeni özellikler kazandığı da görülmektedir. Bu çalışmada tarihî dönemleri ile birlikte Güneydoğu grubu Türk lehçelerinde mI4 enklitiğinin fonetik varyantları, dizilimdeki yeri, işlevleri üzerinde durulacak, belirtilen özellikler taranan metinlerden örnekler ile desteklenerek konu ile ilgili değerlendirme yapılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KAYMAZ, Zeki (2007). “Türkçede Soru Yapma Şekilleri ve Anlam Özellikleri”, IV. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II, s. 1025-1048.
- KORNFİLT, Jaklin (1997). Turkish Grammar, London: Routledge.
- MUHEMMİDİ, Gappar (1984), Uygur Tilidiki mu Ulanmisi Togrisida”, Uygur Tili Mesililiri, s. 730-739.
- RÖHRBORN, Klaus (2011). “Eski Uygur Alfabesindeki ‘Fonolojik Prensip’ Problemi Üzerine”, Orta Asya’dan Anadolu’ya Alfabeler, s. 21-28.
- ŞİRİN, Hatice (2016). Eski Türk Yazıtları Söz Varlığı İncelemesi, Ankara: TDK Yayınları.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 11 Sayı: 21 |
