Öz
Covering System In Mardin Islamic Period (11-15 Century) Religious Buildings Abstract Covering system has been an important element of space construction since primitive times. People have covered places with different methods to protect themselves from snow, rainwater, weather and natural events. Over time, they developed cover systems and tried various techniques. They used these techniques sometimes to cover narrow and long corridors and sometimes to cover larger structures. Ultimately, practical solutions with curvilinear lines such as the vaults and domes (What she contributed to the history of world architecture ) of the Roman Empire were produced. These solutions were used by many states in different shapes, sizes and styles in the following period. Over time, these cover systems have become characteristic architectural features of states and civilizations.
Mardin, its structures are noteworthy for their roofing systems. Especially the stylistic features of the cover systems that started with the Artuqid Period were also fondly applied during the Akkoyunlu period. “In this regard, the subject of ‘Roofing Systems in Islamic Period Religious Structures in Mardin’ has been studied, which is deemed worthy of examination. ”Under this title, some of the mosques, madrasahs, tombs and zawiya structures built betw
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altun, A. (1978). Anadolu’da Artuklu Devri Türk Mimarisinin Gelişimi. İstanbul: Türk Sanat Eserleri Serisi:3 Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Altun, A.(2011). Mardin’de Türk Devri Mimarisi. İstanbul: Mardin Valiliği Yayınları.
- Ayhan, R.(2022). “Siirt Ulu Camii Vakfı (1855-1907)”. Vakıflar Dergisi, 58, ss. 89-106.
- Bilgicioğlu, B. (2003). “Mardin”. İslam Ansiklopedisi, İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları, 28, ss. 48-51.
- Çağlayan, M. (2017a). Mardin Ortaçağ Anıtları ve Yapım Teknikleri. İstanbul: Hiper Yayın.
- Çağlayan, M. (2017b). Mardin Anıtsal Yapılarında Değişmişlik ve Özgünlük Sorunları. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Çetin, Y. (2008). “Silvan Ulu Camii’nin Plan Bakımından Bir Değerlendirmesi ve Anadolu Türk Cami Mimarisine Katkıları”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 30, ss. 21-40.
- Demiralp, Y. (2006). “Osmanlı Öncesi Anadolu Medreselerinde Örtü ve Erken Osmanlı Medreseleriyle Karşılaştırma”. Sanat Tarihi Dergisi, (2), ss. 29-48.
- Erdal, Z. (2017). Mardin “Ulu Cami Üzerine Yeni Görüşler”. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), ss. 433-446.
- Erdal, Z. (2020). “Mardin’deki Artuklu Türbeleri”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 9(1), ss. 455-486.
- Ergin, Ş. Dal, M ve Biçen Çelik, B.(2020). Şeyh Çabuk Cami Cephelerinde Görülen Taş Bozunma Sorunlarının İrdelenmesi ve Kimyasal Analizlerinin Karşılaştırılması. Mimarlık Üzerine 1, Ankara: İKSAD, ss.
- 103-124.
- Güler, M.(2016). “Urfa Ulu Cami”. İslam Tarihi ve Medeniyetinde Şanlıurfa Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, Ankara: Şanlıurfa Belediyesi, ss. 198-226.
- Güler, M.(2017). “Urfa Şeyh Mes’ud Horasani Zaviyesi”. Megaron, 12(4), ss. 589-604.
- Güzel, E.(2018). “Harput Sara Hatun Camii Kitabe ve Süslemeleri”. Uluslararası Cami Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınevi, ss. 505-535.
- Karataş, A.(2020). “Yeni Bilgiler Işığında Harputlu Şair Rahmi Efendi ve Sare Hatun (Sarahatun) Camii’nin Yeniden İnşasına Yazdığı Kaside”. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi (FÜHAD), 7(13),
- ss. 51-86.
- Karataş, L.(2018). Mardin Kenti İbadet Yapılarında Malzeme Kullanımı ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Kutlu, İ ve Soyluk, A.(2021). “Artuklu Dönemi Mimarisinde Anadolu Cami Tipolojisindeki Etkilerinin İncelenmesi”. Social Science Development Journal, 6 (24), ss. 22-43.
- Saylan, A. (2014). Artuklu Dönemi Camilerindeki Bezemeler. Yayımlamamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Erzurum Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Geleneksel Türk El Sanatları Ana Sanat
- Dalı.
- Uyar, S.(2019). Mardin’in Kutsal Mekân ve Ritüelleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mardin: Mardin Artuklu Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Yeşilbaş, E.(2014). “Mardin’de Hamza-i Kebir Türbesi Üzerine Yeni Değerlendirmeler”. Milel ve Nihal, 11(2), ss. 163-182.
- Yeşilbaş, E.(2020a). “Mardin’deki 13-15 Yüzyıl Cami ve Medreselerindeki Taç Kapı Tasarımı ve Bezemesi”. Mukkaddime, 11(1), ss. 235-273.
- Yeşilbaş, E.(2020b). “Ortaçağ İslam Mimarisi Programında Kakma Tekniği: Mardin Örneği”. Artuklu Akademi, 7 (1), ss. 29-76.
- Yeşilbaş, E.(2020c) . “İslam Mimarisinde “Çift Cidarlı Kubbe” Uygulaması ve Anadolu’dan Bazı Örnekler”. Şehir ve Medeniyet Dergisi, ss. 366-392.
- Yetkin, S.K. (1965). İslam Mimarisi. Ankara: Ankara üniversitesi Basımevi.
- Zorlu, İ. (2018). Diyarbakır ve Mardin’in İslami Dönemi Dini Mimarisinde Geometrik Süsleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Öz
İnsanlar kar, yağmur suları ile hava ve doğa olaylarından korunmak üzere mekânların üzerlerini farklı yöntemlerle kapatmışlardır. Zamanla, mekân kurgusunun önemli bir unsuru olan örtü sistemleri geliştirilerek kimi zaman dar ve uzun dehlizlerin kimi zaman daha büyük yapıların üzerini kapatmak için çeşitli teknikler denenmiştir. Nihayetinde Roma İmparatorluğu’nun dünya mimarlık tarihine kazandırdığı tonoz ve kubbe gibi eğrisel hatlara sahip pratik çözümler üretilmiştir. Bu çözümler sonraki süreçte birçok devlet tarafından farklı şekil, boyut ve üslupla kullanılmıştır. Öyle ki bu örtü sistemleri, devlet ve uygarlıkların karakteristik mimari özellikleri haline gelmiştir.
Mardin de yapılarının örtü sistemleri ile dikkat çeken bir kenttir. Özellikle kent mimarisine damgasını vuran Artuklu Dönemi ile başlayan örtü sistemlerindeki üslupsal özelliklerin kendinden sonra Akkoyunlular döneminde de sevilerek uygulandığı görülmektedir. Bu bakımdan incelenmeye değer görülen “Mardin İslami Dönem Dini Yapılarda Örtü Sistemi” konusu çalışılmıştır. Bu başlık altında 11.-15. yüzyıllar arasında inşa edilmiş olan cami, medrese, türbe ve zaviye türü yapıların büyük bir bölümü değerlendirilmiştir. Çalışmada her bir yapının örtü sistemi malzeme, teknik, form, boyut bakımından incelenmiştir. Çalışmamızda yapıların değerlendirme ve karşılaştırması yapılarak söz konusu yüzyılların üslup özellikleri ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altun, A. (1978). Anadolu’da Artuklu Devri Türk Mimarisinin Gelişimi. İstanbul: Türk Sanat Eserleri Serisi:3 Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Altun, A.(2011). Mardin’de Türk Devri Mimarisi. İstanbul: Mardin Valiliği Yayınları.
- Ayhan, R.(2022). “Siirt Ulu Camii Vakfı (1855-1907)”. Vakıflar Dergisi, 58, ss. 89-106.
- Bilgicioğlu, B. (2003). “Mardin”. İslam Ansiklopedisi, İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları, 28, ss. 48-51.
- Çağlayan, M. (2017a). Mardin Ortaçağ Anıtları ve Yapım Teknikleri. İstanbul: Hiper Yayın.
- Çağlayan, M. (2017b). Mardin Anıtsal Yapılarında Değişmişlik ve Özgünlük Sorunları. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Çetin, Y. (2008). “Silvan Ulu Camii’nin Plan Bakımından Bir Değerlendirmesi ve Anadolu Türk Cami Mimarisine Katkıları”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 30, ss. 21-40.
- Demiralp, Y. (2006). “Osmanlı Öncesi Anadolu Medreselerinde Örtü ve Erken Osmanlı Medreseleriyle Karşılaştırma”. Sanat Tarihi Dergisi, (2), ss. 29-48.
- Erdal, Z. (2017). Mardin “Ulu Cami Üzerine Yeni Görüşler”. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), ss. 433-446.
- Erdal, Z. (2020). “Mardin’deki Artuklu Türbeleri”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 9(1), ss. 455-486.
- Ergin, Ş. Dal, M ve Biçen Çelik, B.(2020). Şeyh Çabuk Cami Cephelerinde Görülen Taş Bozunma Sorunlarının İrdelenmesi ve Kimyasal Analizlerinin Karşılaştırılması. Mimarlık Üzerine 1, Ankara: İKSAD, ss.
- 103-124.
- Güler, M.(2016). “Urfa Ulu Cami”. İslam Tarihi ve Medeniyetinde Şanlıurfa Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, Ankara: Şanlıurfa Belediyesi, ss. 198-226.
- Güler, M.(2017). “Urfa Şeyh Mes’ud Horasani Zaviyesi”. Megaron, 12(4), ss. 589-604.
- Güzel, E.(2018). “Harput Sara Hatun Camii Kitabe ve Süslemeleri”. Uluslararası Cami Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınevi, ss. 505-535.
- Karataş, A.(2020). “Yeni Bilgiler Işığında Harputlu Şair Rahmi Efendi ve Sare Hatun (Sarahatun) Camii’nin Yeniden İnşasına Yazdığı Kaside”. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi (FÜHAD), 7(13),
- ss. 51-86.
- Karataş, L.(2018). Mardin Kenti İbadet Yapılarında Malzeme Kullanımı ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Kutlu, İ ve Soyluk, A.(2021). “Artuklu Dönemi Mimarisinde Anadolu Cami Tipolojisindeki Etkilerinin İncelenmesi”. Social Science Development Journal, 6 (24), ss. 22-43.
- Saylan, A. (2014). Artuklu Dönemi Camilerindeki Bezemeler. Yayımlamamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Erzurum Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Geleneksel Türk El Sanatları Ana Sanat
- Dalı.
- Uyar, S.(2019). Mardin’in Kutsal Mekân ve Ritüelleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mardin: Mardin Artuklu Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Yeşilbaş, E.(2014). “Mardin’de Hamza-i Kebir Türbesi Üzerine Yeni Değerlendirmeler”. Milel ve Nihal, 11(2), ss. 163-182.
- Yeşilbaş, E.(2020a). “Mardin’deki 13-15 Yüzyıl Cami ve Medreselerindeki Taç Kapı Tasarımı ve Bezemesi”. Mukkaddime, 11(1), ss. 235-273.
- Yeşilbaş, E.(2020b). “Ortaçağ İslam Mimarisi Programında Kakma Tekniği: Mardin Örneği”. Artuklu Akademi, 7 (1), ss. 29-76.
- Yeşilbaş, E.(2020c) . “İslam Mimarisinde “Çift Cidarlı Kubbe” Uygulaması ve Anadolu’dan Bazı Örnekler”. Şehir ve Medeniyet Dergisi, ss. 366-392.
- Yetkin, S.K. (1965). İslam Mimarisi. Ankara: Ankara üniversitesi Basımevi.
- Zorlu, İ. (2018). Diyarbakır ve Mardin’in İslami Dönemi Dini Mimarisinde Geometrik Süsleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mimarlık Tarihi, Sanat Tarihi, Mimari |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: 2 |
International Journal of Mardin Studies Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.