Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kurdish Mobilization in Turkey and Syria: A Comparison on Action Repertoires

Yıl 2024, , 1 - 28, 21.03.2024

Ali Aksu

https://doi.org/10.21600/ijoks.1354958

Öz

In this article, the collective action repertoires of nationalist Kurds in Turkey and Syria between the years 1918-2018 are compared. This comparison is conducted based on the levels and forms of mobilization. Examples span a broad spectrum including rebellion, protests, legal politics, and mass mobilizations. The findings of the research reveal distinct differences in the action repertoires of the Kurdish conflicts in Turkey and Syria, and the level of violence also varies between the two countries. Employing a qualitative approach, this study uses a multi-case strategy and thematic analysis method. The objective of the study is to provide researchers with a conceptual and empirical framework concerning the action repertoires of Kurdish movements. The results obtained aim to enhance understanding of the repertoire of contention in non-Western societies.

Anahtar Kelimeler

Kurdish Mobilization Social Movements Repertoires of Collective Action. Kurdish

Kaynakça

  • Allsopp, H. (2014). The Kurds of Syria: Political parties and identity in the Middle East. Londra: IB Tauris & Company Limited.
  • Altan, B., Akbaş, M. ve Çağlayan, E. (2019). Kürdistan Teâli Cemiyeti’nin şubeleri ve bağlı kuruluşları. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 6(1), 313-339.
  • Altuğ, K. (1986, 12 Eylül). Celal Bayar anlatıyor, kritik olayların perde arkası. Tercüman.
  • Amnesty International. (1983). Report from Amnesty International to the government of the Syrian Arab Republic. London.
  • Amnesty International. (2005). Syria. Kurds in the Arab Republic one year after the March 2004 events.
  • Anderson, B. (1983). Imagined communities: Reflections on the origin and spread of nationalism. Verso Books.
  • Anter, M. (1991). Hatıralarım (2. bs., C. 1). İstanbul: Yön Yayıncılık.
  • Aydın, A. ve Emrence, C. (2015). Zones of rebellion: Kurdish insurgents and the Turkish state. New York: Cornell University Press.
  • Aydın, D. (2005). Mobilizing the Kurds in Turkey: Newroz as a myth. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Middle East Technical University.
  • Aygün, H. (2011). Dersim 1938 ve zorunlu iskân: Telgraflar, dilekçeler, mektuplar, fotoğraflar (6. bs., C. 70). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Ayrılıkçılar, iki jandarma karakolu ile bir subay gazinosuna saldırdı. (1984, 18 Ağustos).Milliyet.
  • Başbakan Erdoğan’dan Dersim özrü. (2011, 23 Kasım).BBC. https://www.bbc.com/turkce/haberler/2011/11/111123_dersim adresinden erişildi.
  • Beşikçi, İ. (1991). Devletlerarası sömürge Kürdistan. Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
  • Beşikçi, İ. (1992). Doğu mitinglerinin analizi (1967). Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
  • Birand, M. A. (1992). Apo ve PKK (4. bs.). İstanbul: Milliyet Yayınları.
  • Boudreau, V. (1996). Northern theory, southern protest: Opportunity structure analysis in cross-national perspective. Mobilization: An International Journal, 1(2), 175-189.
  • Bozarslan, H. (2005). Türkiye’de Kürt milliyetçiliği: Zımni sözleşmeden ayaklanmaya 1919-1925. Zürcher, Erik-Jan (Ed.), İmparatorluktan Cumhuriyete Türkiye’de etnik çatışma içinde (ss. 89-121). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bozarslan, H. (2008). Kürd milliyetçiliği ve Kürd hareketi (1898-2000). T. Bora ve M. Gültekingil (Ed.), Modern Türkiye’de siyasi düşünce: Milliyetçilik içinde (3. bs., C. 4, ss. 841-870). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bozçalı, H. (2006). DDKO’lu siyasi serüvenim. Kovara Bîr [Araştırma ve inceleme dergisi], (5). http://kovarabir.com/8071-2/ adresinden erişildi.
  • Bruinessen, M. V. (1994). Genocide in Kurdistan? The suppression of the Dersim Rebellion in Turkey (1937-38) and the chemical war against the Iraqi Kurds (1988). G. J. Andreopoulos (Ed.), Conceptual and historical dimensions of genocide içinde (ss. 141-70). University of Pennsylvania Press.
  • Bruinessen, M. V. (2013). Ağa, şeyh, devlet. (B. Yalkut, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Burkay, K. (2002). Anılar Belgeler (2. bs., C. 1). İstanbul: Deng Yayınları.
  • Chirguh, B. (2009). Kürt sorunu: Kökeni ve nedenleri. (N. Nuyan, Çev.). İstanbul: Avesta Yayınları.
  • Dersimi, M. N. (1952). Kürdistan tarihinde Dersim. Halep: Ani Matbaası.
  • Dersimi, N. (1992). Dersim ve Kürt milli mücadelesine dair hatıratım (Geliştirilmiş Yeni Basım.). Ankara: Öz-Ge.
  • Eisinger, P. K. (1973). The conditions of protest behavior in American cities. The American Political Science Review, 67(01), 11-28.
  • Ekinci, T. Z. (2010). Türkiye İşçi Partisi ve Kürtler. İstanbul: Sosyal Tarih Yayınları.
  • Epözdemir, Ş. (2005). Türkiye Kürdistan Demokrat Partisi: 1968/235 Antalya davası savunması. İstanbul: Pêrî Yayınları.
  • Fearon, J. D. (2004). Why do some civil wars last so much longer than others? Journal of Peace Research, 41(3), 275-301.
  • Fearon, J. D. ve Laitin, D. D. (2003). Ethnicity, insurgency, and civil war. American Political Science Review, 97(1), 75-90.
  • Fırat, M. Ş. (1961). Doğu İlleri ve Varto Tarihi (İkinci Baskı.). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Gauthier, J. (2009). The 2004 events in al-Qamishli: Has the Kurdish question erupted in Syria? F. H. Lawson (Ed.), Demystifying Syria içinde (ss. 105-119). Londra: SAQI.
  • Gellner, E. (1983). Nations and nationalism. Cornell University Press.
  • Genelkurmay belgelerinde Kürt isyanları. (1992). (C. 2). İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Guest, G., MacQueen, K. M. ve Namey, E. E. (2012). Applied thematic analysis. SAGE Publications.
  • Gündoğan, A. Z. (2005). The Kurdish political mobilization in the 1960s: The case of" The Eastern Meetings". (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). ODTÜ.
  • Hourani, A. (1946). Syria and Lebanon: A political essay. Oxford University Press.
  • Hourani, A. (1947). Minorities in the Arab world. London: Oxford University Press.
  • Human Rights Association in Syria (HRAS). (2004). (Basın bülteni). http://www.hras-sy.org/statements.html adresinden erişildi.
  • Human Rights Watch (HRW). (1996). Syria: The silenced Kurds ( No: 4, Cilt: 8). New York.
  • Human Rights Watch (HRW). (2009). Group denial: Repression of Kurdish political and cultural rights in Syria. London.
  • İmset, İ. G. (1993). PKK: Ayrılıkçı şiddetin 20 yılı, 1973-1992 (7. bs.). Ankara: Turkish Daily News Yayınları.
  • Jenkins, J. C. ve Perrow, C. (1977). Insurgency of the powerless: Farm worker movements (1946-1972). American Sociological Review, 42(2), 249-268.
  • Johnston, H. (2005). Talking the walk: Speech acts and resistance in authoritarian regimes. C. Davenport, H. Johnston ve C. M. Mueller (Ed.), Repression and mobilization içinde (C. 21, ss. 108-137). Minneapolis/London: University of Minnesota Press.
  • Kemali, A. (1932). Erzincan tarihî: Coğrafî, içtimaî, etnoğrafî, idarî, ihsaî tetkikat tecrübesi. Resimli Ay Matbaası.
  • Khoury, P. S. (1989). Syria and the French Mandate: The Politics of Arab nationalism, 1920-1945. Princeton University Press.
  • Kirişci, K. ve Winrow, G. M. (1997). The Kurdish question and Turkey: An example of a trans-state ethnic conflict. Londra: Routledge.
  • Kitschelt, H. P. (1986). Political opportunity structures and political protest: Anti-nuclear movements in four democracies. British Journal of Political Science, 16(01), 57-85.
  • Klandermans, B. ve Staggenborg, S. (2002). Introduction. B. Klandermans ve S. Staggenborg (Ed.), Methods of social movement research içinde (ss. ix-xx). Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Kurd Watch. (2009). The Al-Qamishli Uprising: The beginning of a “new era” for Syrian Kurds? ( No: 4). Berlin.
  • Kürt talebeler Asım Eren’i protesto etti. (1959, 12 Nisan).Milliyet.
  • Longrigg, S. H. (1958). Syria and Lebanon under French Mandate. Londra: Oxford University Press.
  • Loveman, M. (1998). High-risk collective action: Defending human rights in Chile, Uruguay, and Argentina. American Journal of Sociology, 104(2), 477-525.
  • Mcadam, D. (1982). Political process and the development of Black insurgency, 1930-1970. Chicago: University of Chicago Press.
  • McAdam, D., Tarrow, S. ve Tilly, C. (2001). Dynamics of contention. Cambridge: Cambridge University Press.
  • McCarthy, J. D. ve Zald, M. N. (1977). Resource mobilization and social movements: A partial theory. American Journal of Sociology, 82(6), 1212-1241.
  • McDowall, D. (2004). Modern Kürt Tarihi. (N. Domaniç, Çev.). Ankara: Doruk Yayıncılık.
  • Netjes, R. ve Veen, E. van. (2021). Henchman, rebel, democrat, terrorist: The YPG/PYD during the Syrian conflict (CRU Raporu). Netherlands Institute of International Relations.
  • Neuman, L. W. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nitel ve nicel yaklaşımlar. (S. Özge, Çev.) (7. bs., C. 2). Ankara: Yayın Odası.
  • Nuri, İ. (1992). Ağrı Dağı İsyanı. İstanbul: Med Yayınları.
  • Olson, R. (1989). The emergence of Kurdish nationalism and the Sheikh Said Rebellion, 1880–1925. University of Texas Press.
  • Olson, R. (1991). Five stages of Kurdish nationalism: 1880–1980. Institute of Muslim Minority Affairs. Journal, 12(2), 391-409.
  • Oran, B. (2011). 1937‐38’de ne oldu? Bildiriler Kitabı içinde (s. s. xiii-xvii). I. Uluslararası Tunceli Dersim sempozyumu (6 Ekim 2010), sunulmuş bildiri, Tunceli Üniversitesi Yayınları.
  • Özoğlu, H. (2005). Osmanlı devleti ve Kürt milliyetçiliği. ( ‪Nilay Ö. Gündoğan ve A. Z. Gündoğan, Çev.). Kitap Yayınevi.‬‬‬‬
  • Perthes, V. (1992). Syria’s parliamentary elections. Middle East Report, 22(174), 15-18.
  • Romano, D. (2006). The Kurdish nationalist movement: Opportunity, mobilization and identity. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schock, K. (1999). People power and political opportunities: Social movement mobilization and outcomes in the Philippines and Burma. Social problems, 46(3), 355-375.
  • Silopi, Z. (Kadri C. P. (1969). Doza Kurdistan. Stewr Basımevi.
  • Skocpol, T. (1985). Bringing the state back in: Strategies of analysis in current research. P. B. Evans, D. Rueschemeyer ve T. Skocpol (Ed.), Bringing the state back in içinde (ss. 3-37). Cambridge University Press.
  • Soileau, D. K. (2014). Koçgiri İsyanı’nın sosyo-tarihsel açıdan analizi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Stake, R. E. (2006). Multiple case study analysis. New York: Guilford press.
  • Tarrow, S. G. (1989). Democracy and disorder: Protest and politics in Italy, 1965-1975. Oxford: Oxford University Press.
  • Tarrow, S. G. (2011). Power in movement: Social movements and contentious politics (Gözden geçirilmiş ve yenilenmiş 3. bs.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • TBMM. (1995). TBMM Faili Meçhul Cinayetler Araştırma Komisyonu Raporu (Taslak). https://www5.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem19/yil01/ss897.pdf adresinden erişildi.
  • TBMM. (2013). Terör ve şiddet olayları kapsamında yaşam hakkı ihlallerini inceleme raporu. Ankara.
  • Tejel, J. (2015). Suriye Kürtleri: Tarih, siyaset ve toplum. (B. Koç, Çev.). İstanbul: İntifada Yayınları.
  • TİHV. (1993). Örneklerle Türkiye insan hakları raporu 1992. Ankara: TİHV Yayınları.
  • Tilly, C. (1978). From mobilization to revolution. New York: Random House.
  • Türkiye İşçi Partisi programı (10 Şubat 1964). (1964). Ersa Matbaacılık (İstanbul).
  • Vanlı, İ. Ş. (1992). The Kurds in Syria and Lebanon. P. G. Kreyenbroek ve S. Sperl (Ed.), The Kurds: A contemporary overview içinde (ss. 112-134). London and New York: Routledge.
  • Watts, N. F. (1999). Allies and enemies: Pro-Kurdish parties in Turkish politics, 1990–94. International Journal of Middle East Studies, 31(4), 631-656.
  • Watts, N. F. (2007). Silence and voice: Turkish policies and Kurdish resistance in the mid-20th century. M. Ahmed ve M. Gunter (Ed.), The Evolution of Kurdish nationalism içinde . Mazda Press. https://www.academia.edu/ adresinden erişildi.
  • Watts, N. F. (2014). Sandıkla meydan okumak: Türkiye’de Kürtlerin siyasi yolculuğu. (B. Sümer, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wedeen, L. (1999). Ambiguities of domination: Politics, rhetoric, and symbols in contemporary Syria. Chicago: The University of Chicago Press.
  • White, B. T. (2010). The Kurds of Damascus in the 1930s: Development of a politics of ethnicity. Middle Eastern Studies, 46(6), 901-917.
  • White, P. J. (2012). İlkel isyancılar mı? Devrimci modernleştiriciler mi? (Türkiye’de Kürt ulusal hareketi). (M. Topal, Çev.). İstanbul: Vate Yayınevi.
  • Wiktorowicz, Q. (Ed.). (2004). Islamic activism: A social movement theory approach. Indiana University Press.
  • Wimmer, A. ve Glick Schiller, N. (2002). Methodological nationalism and beyond: Nation–state building, migration and the social sciences. Global Networks, 2(4), 301-334.
  • Yavuz, M. H. (2001). Five stages of the construction of Kurdish nationalism in Turkey. Nationalism and Ethnic Politics, 7(3), 1-24.

Kurdish Mobilization in Turkey and Syria: A Comparison on Action Repertoires

Yıl 2024, , 1 - 28, 21.03.2024

Ali Aksu

https://doi.org/10.21600/ijoks.1354958

Öz

In this article, the collective action repertoires of nationalist Kurds in Turkey and Syria between the years 1918-2018 are compared. This comparison is conducted based on the levels and forms of mobilization. Examples span a broad spectrum including rebellion, protests, legal politics, and mass mobilizations. The findings of the research reveal distinct differences in the action repertoires of the Kurdish conflicts in Turkey and Syria, and the level of violence also varies between the two countries. Employing a qualitative approach, this study uses a multi-case strategy and thematic analysis method. The objective of the study is to provide researchers with a conceptual and empirical framework concerning the action repertoires of Kurdish movements. The results obtained aim to enhance understanding of the repertoire of contention in non-Western societies.

Anahtar Kelimeler

Kurdish Mobilization Social Movements Repertoires of Collective Action Kurdish

Kaynakça

  • Allsopp, H. (2014). The Kurds of Syria: Political parties and identity in the Middle East. Londra: IB Tauris & Company Limited.
  • Altan, B., Akbaş, M. ve Çağlayan, E. (2019). Kürdistan Teâli Cemiyeti’nin şubeleri ve bağlı kuruluşları. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 6(1), 313-339.
  • Altuğ, K. (1986, 12 Eylül). Celal Bayar anlatıyor, kritik olayların perde arkası. Tercüman.
  • Amnesty International. (1983). Report from Amnesty International to the government of the Syrian Arab Republic. London.
  • Amnesty International. (2005). Syria. Kurds in the Arab Republic one year after the March 2004 events.
  • Anderson, B. (1983). Imagined communities: Reflections on the origin and spread of nationalism. Verso Books.
  • Anter, M. (1991). Hatıralarım (2. bs., C. 1). İstanbul: Yön Yayıncılık.
  • Aydın, A. ve Emrence, C. (2015). Zones of rebellion: Kurdish insurgents and the Turkish state. New York: Cornell University Press.
  • Aydın, D. (2005). Mobilizing the Kurds in Turkey: Newroz as a myth. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Middle East Technical University.
  • Aygün, H. (2011). Dersim 1938 ve zorunlu iskân: Telgraflar, dilekçeler, mektuplar, fotoğraflar (6. bs., C. 70). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Ayrılıkçılar, iki jandarma karakolu ile bir subay gazinosuna saldırdı. (1984, 18 Ağustos).Milliyet.
  • Başbakan Erdoğan’dan Dersim özrü. (2011, 23 Kasım).BBC. https://www.bbc.com/turkce/haberler/2011/11/111123_dersim adresinden erişildi.
  • Beşikçi, İ. (1991). Devletlerarası sömürge Kürdistan. Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
  • Beşikçi, İ. (1992). Doğu mitinglerinin analizi (1967). Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
  • Birand, M. A. (1992). Apo ve PKK (4. bs.). İstanbul: Milliyet Yayınları.
  • Boudreau, V. (1996). Northern theory, southern protest: Opportunity structure analysis in cross-national perspective. Mobilization: An International Journal, 1(2), 175-189.
  • Bozarslan, H. (2005). Türkiye’de Kürt milliyetçiliği: Zımni sözleşmeden ayaklanmaya 1919-1925. Zürcher, Erik-Jan (Ed.), İmparatorluktan Cumhuriyete Türkiye’de etnik çatışma içinde (ss. 89-121). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bozarslan, H. (2008). Kürd milliyetçiliği ve Kürd hareketi (1898-2000). T. Bora ve M. Gültekingil (Ed.), Modern Türkiye’de siyasi düşünce: Milliyetçilik içinde (3. bs., C. 4, ss. 841-870). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bozçalı, H. (2006). DDKO’lu siyasi serüvenim. Kovara Bîr [Araştırma ve inceleme dergisi], (5). http://kovarabir.com/8071-2/ adresinden erişildi.
  • Bruinessen, M. V. (1994). Genocide in Kurdistan? The suppression of the Dersim Rebellion in Turkey (1937-38) and the chemical war against the Iraqi Kurds (1988). G. J. Andreopoulos (Ed.), Conceptual and historical dimensions of genocide içinde (ss. 141-70). University of Pennsylvania Press.
  • Bruinessen, M. V. (2013). Ağa, şeyh, devlet. (B. Yalkut, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Burkay, K. (2002). Anılar Belgeler (2. bs., C. 1). İstanbul: Deng Yayınları.
  • Chirguh, B. (2009). Kürt sorunu: Kökeni ve nedenleri. (N. Nuyan, Çev.). İstanbul: Avesta Yayınları.
  • Dersimi, M. N. (1952). Kürdistan tarihinde Dersim. Halep: Ani Matbaası.
  • Dersimi, N. (1992). Dersim ve Kürt milli mücadelesine dair hatıratım (Geliştirilmiş Yeni Basım.). Ankara: Öz-Ge.
  • Eisinger, P. K. (1973). The conditions of protest behavior in American cities. The American Political Science Review, 67(01), 11-28.
  • Ekinci, T. Z. (2010). Türkiye İşçi Partisi ve Kürtler. İstanbul: Sosyal Tarih Yayınları.
  • Epözdemir, Ş. (2005). Türkiye Kürdistan Demokrat Partisi: 1968/235 Antalya davası savunması. İstanbul: Pêrî Yayınları.
  • Fearon, J. D. (2004). Why do some civil wars last so much longer than others? Journal of Peace Research, 41(3), 275-301.
  • Fearon, J. D. ve Laitin, D. D. (2003). Ethnicity, insurgency, and civil war. American Political Science Review, 97(1), 75-90.
  • Fırat, M. Ş. (1961). Doğu İlleri ve Varto Tarihi (İkinci Baskı.). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Gauthier, J. (2009). The 2004 events in al-Qamishli: Has the Kurdish question erupted in Syria? F. H. Lawson (Ed.), Demystifying Syria içinde (ss. 105-119). Londra: SAQI.
  • Gellner, E. (1983). Nations and nationalism. Cornell University Press.
  • Genelkurmay belgelerinde Kürt isyanları. (1992). (C. 2). İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Guest, G., MacQueen, K. M. ve Namey, E. E. (2012). Applied thematic analysis. SAGE Publications.
  • Gündoğan, A. Z. (2005). The Kurdish political mobilization in the 1960s: The case of" The Eastern Meetings". (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). ODTÜ.
  • Hourani, A. (1946). Syria and Lebanon: A political essay. Oxford University Press.
  • Hourani, A. (1947). Minorities in the Arab world. London: Oxford University Press.
  • Human Rights Association in Syria (HRAS). (2004). (Basın bülteni). http://www.hras-sy.org/statements.html adresinden erişildi.
  • Human Rights Watch (HRW). (1996). Syria: The silenced Kurds ( No: 4, Cilt: 8). New York.
  • Human Rights Watch (HRW). (2009). Group denial: Repression of Kurdish political and cultural rights in Syria. London.
  • İmset, İ. G. (1993). PKK: Ayrılıkçı şiddetin 20 yılı, 1973-1992 (7. bs.). Ankara: Turkish Daily News Yayınları.
  • Jenkins, J. C. ve Perrow, C. (1977). Insurgency of the powerless: Farm worker movements (1946-1972). American Sociological Review, 42(2), 249-268.
  • Johnston, H. (2005). Talking the walk: Speech acts and resistance in authoritarian regimes. C. Davenport, H. Johnston ve C. M. Mueller (Ed.), Repression and mobilization içinde (C. 21, ss. 108-137). Minneapolis/London: University of Minnesota Press.
  • Kemali, A. (1932). Erzincan tarihî: Coğrafî, içtimaî, etnoğrafî, idarî, ihsaî tetkikat tecrübesi. Resimli Ay Matbaası.
  • Khoury, P. S. (1989). Syria and the French Mandate: The Politics of Arab nationalism, 1920-1945. Princeton University Press.
  • Kirişci, K. ve Winrow, G. M. (1997). The Kurdish question and Turkey: An example of a trans-state ethnic conflict. Londra: Routledge.
  • Kitschelt, H. P. (1986). Political opportunity structures and political protest: Anti-nuclear movements in four democracies. British Journal of Political Science, 16(01), 57-85.
  • Klandermans, B. ve Staggenborg, S. (2002). Introduction. B. Klandermans ve S. Staggenborg (Ed.), Methods of social movement research içinde (ss. ix-xx). Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Kurd Watch. (2009). The Al-Qamishli Uprising: The beginning of a “new era” for Syrian Kurds? ( No: 4). Berlin.
  • Kürt talebeler Asım Eren’i protesto etti. (1959, 12 Nisan).Milliyet.
  • Longrigg, S. H. (1958). Syria and Lebanon under French Mandate. Londra: Oxford University Press.
  • Loveman, M. (1998). High-risk collective action: Defending human rights in Chile, Uruguay, and Argentina. American Journal of Sociology, 104(2), 477-525.
  • Mcadam, D. (1982). Political process and the development of Black insurgency, 1930-1970. Chicago: University of Chicago Press.
  • McAdam, D., Tarrow, S. ve Tilly, C. (2001). Dynamics of contention. Cambridge: Cambridge University Press.
  • McCarthy, J. D. ve Zald, M. N. (1977). Resource mobilization and social movements: A partial theory. American Journal of Sociology, 82(6), 1212-1241.
  • McDowall, D. (2004). Modern Kürt Tarihi. (N. Domaniç, Çev.). Ankara: Doruk Yayıncılık.
  • Netjes, R. ve Veen, E. van. (2021). Henchman, rebel, democrat, terrorist: The YPG/PYD during the Syrian conflict (CRU Raporu). Netherlands Institute of International Relations.
  • Neuman, L. W. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nitel ve nicel yaklaşımlar. (S. Özge, Çev.) (7. bs., C. 2). Ankara: Yayın Odası.
  • Nuri, İ. (1992). Ağrı Dağı İsyanı. İstanbul: Med Yayınları.
  • Olson, R. (1989). The emergence of Kurdish nationalism and the Sheikh Said Rebellion, 1880–1925. University of Texas Press.
  • Olson, R. (1991). Five stages of Kurdish nationalism: 1880–1980. Institute of Muslim Minority Affairs. Journal, 12(2), 391-409.
  • Oran, B. (2011). 1937‐38’de ne oldu? Bildiriler Kitabı içinde (s. s. xiii-xvii). I. Uluslararası Tunceli Dersim sempozyumu (6 Ekim 2010), sunulmuş bildiri, Tunceli Üniversitesi Yayınları.
  • Özoğlu, H. (2005). Osmanlı devleti ve Kürt milliyetçiliği. ( ‪Nilay Ö. Gündoğan ve A. Z. Gündoğan, Çev.). Kitap Yayınevi.‬‬‬‬
  • Perthes, V. (1992). Syria’s parliamentary elections. Middle East Report, 22(174), 15-18.
  • Romano, D. (2006). The Kurdish nationalist movement: Opportunity, mobilization and identity. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schock, K. (1999). People power and political opportunities: Social movement mobilization and outcomes in the Philippines and Burma. Social problems, 46(3), 355-375.
  • Silopi, Z. (Kadri C. P. (1969). Doza Kurdistan. Stewr Basımevi.
  • Skocpol, T. (1985). Bringing the state back in: Strategies of analysis in current research. P. B. Evans, D. Rueschemeyer ve T. Skocpol (Ed.), Bringing the state back in içinde (ss. 3-37). Cambridge University Press.
  • Soileau, D. K. (2014). Koçgiri İsyanı’nın sosyo-tarihsel açıdan analizi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Stake, R. E. (2006). Multiple case study analysis. New York: Guilford press.
  • Tarrow, S. G. (1989). Democracy and disorder: Protest and politics in Italy, 1965-1975. Oxford: Oxford University Press.
  • Tarrow, S. G. (2011). Power in movement: Social movements and contentious politics (Gözden geçirilmiş ve yenilenmiş 3. bs.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • TBMM. (1995). TBMM Faili Meçhul Cinayetler Araştırma Komisyonu Raporu (Taslak). https://www5.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem19/yil01/ss897.pdf adresinden erişildi.
  • TBMM. (2013). Terör ve şiddet olayları kapsamında yaşam hakkı ihlallerini inceleme raporu. Ankara.
  • Tejel, J. (2015). Suriye Kürtleri: Tarih, siyaset ve toplum. (B. Koç, Çev.). İstanbul: İntifada Yayınları.
  • TİHV. (1993). Örneklerle Türkiye insan hakları raporu 1992. Ankara: TİHV Yayınları.
  • Tilly, C. (1978). From mobilization to revolution. New York: Random House.
  • Türkiye İşçi Partisi programı (10 Şubat 1964). (1964). Ersa Matbaacılık (İstanbul).
  • Vanlı, İ. Ş. (1992). The Kurds in Syria and Lebanon. P. G. Kreyenbroek ve S. Sperl (Ed.), The Kurds: A contemporary overview içinde (ss. 112-134). London and New York: Routledge.
  • Watts, N. F. (1999). Allies and enemies: Pro-Kurdish parties in Turkish politics, 1990–94. International Journal of Middle East Studies, 31(4), 631-656.
  • Watts, N. F. (2007). Silence and voice: Turkish policies and Kurdish resistance in the mid-20th century. M. Ahmed ve M. Gunter (Ed.), The Evolution of Kurdish nationalism içinde . Mazda Press. https://www.academia.edu/ adresinden erişildi.
  • Watts, N. F. (2014). Sandıkla meydan okumak: Türkiye’de Kürtlerin siyasi yolculuğu. (B. Sümer, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wedeen, L. (1999). Ambiguities of domination: Politics, rhetoric, and symbols in contemporary Syria. Chicago: The University of Chicago Press.
  • White, B. T. (2010). The Kurds of Damascus in the 1930s: Development of a politics of ethnicity. Middle Eastern Studies, 46(6), 901-917.
  • White, P. J. (2012). İlkel isyancılar mı? Devrimci modernleştiriciler mi? (Türkiye’de Kürt ulusal hareketi). (M. Topal, Çev.). İstanbul: Vate Yayınevi.
  • Wiktorowicz, Q. (Ed.). (2004). Islamic activism: A social movement theory approach. Indiana University Press.
  • Wimmer, A. ve Glick Schiller, N. (2002). Methodological nationalism and beyond: Nation–state building, migration and the social sciences. Global Networks, 2(4), 301-334.
  • Yavuz, M. H. (2001). Five stages of the construction of Kurdish nationalism in Turkey. Nationalism and Ethnic Politics, 7(3), 1-24.
Toplam 89 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kürt Dili, Edebiyatı ve Kültürü
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Aksu 0009-0001-3845-8602

Yayımlanma Tarihi 21 Mart 2024
Gönderilme Tarihi 4 Eylül 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Aksu, A. (2024). Kurdish Mobilization in Turkey and Syria: A Comparison on Action Repertoires. International Journal of Kurdish Studies, 10(1), 1-28. https://doi.org/10.21600/ijoks.1354958


NOTICE: All submissions will be accepted through the Manuscript Submission System. Please click on http://ijoks.com/ and register to submit a paper.